Futbol;
Özellikle Türkiye’de maç yayınlarının şifreli kanala geçmesinden sonra
büyük bir geri evrim yaşadı. Ülkemiz insanının futbola bakış açısı çok
değişti. Futbola kattığı o amatör ruh ve kültürden çok uzaklaşarak daha
çok “hömküren” insan topluluklarını yarattı.
Ruh;
Henüz bu ruhu kaybetmemiş futbol taraftarları var. Onları en yakından görebileceğiniz yer ise stadyumlar.
Daha doğrusu, tribünler…
Çünkü stadyumda, belki yeşil sahadakilerde bile olmayan bir duygu tribünde var.
Bu duygunun adı sevgi… Sevda da diyorlar…
Kimisi renklerine vuruluyor, kimisi tribününe…
Kimisi ise semt aşkına peşine düşüyor armanın, ama amaç sabit…
“Cimbom Old Boys” ismiyle TRT’de bir rapörtaj yayınlanmıştı yıllar önce. Galatasaraylı bir taraftar, “takımımızı gönülden seviyoruz, gönülden destekliyoruz. Canımızı bile veririz! Biz aşığız, aşkın da tarifi yoktur!” diyordu oldukça iddialı bir biçimde. Bu hoş bir bağlılık.
Maç Seyrettiğim Stadlar
Ali Sami Yen Stadı
Şimdilerde çok üst düzey stadyumlar yapıldı. Hemen hemen tamamına “Arena” ismi verildi. Ama tribünlerin tadı yok. Bugüne kadar farklı stadyumlarda maçlar izledim. Galatasaraylı olmamın verdiği duygudan olsa gerek Ali Sami Yen Stadı benim için en özel stad, Galatasaray taraftarının o stada verdiği ambians ise en başarılı ambians olarak geliyor. O zamanlar tüm tribünlerin hep beraber söylediği tezahüratlar, şimdilerde yerini “çekirdekçi taraftar” diyerek ifade edebileceğim grupların eline düşmüş durumda. ASY güzeldi, özeldi. ASY, takımıyla bütünleşerek adını tarihe altın harflerle yazdırdı.
Bursa Atatürk Stadı
İkinci sıraya Bursa Atatürk Stadını koyabilirim. 2006-2008 yılları arasında o dönemki adıyla Bank Asya 1. Lig mücadelesi olan Bursaspor – Mardinspor maçında protokol tribünündeydim. Yanlış anımsamadıysam sezonun açılış maçıydı. O dönem büyük kulüplerde olmayan çocuk tribünü Bursa’da bir ikinci lig takımının tribününde vardı. Çocuktan erişkine herkes formalarla idi. Bu büyük bir başarıdır. Çekirdekten yetişme Bursaspor taraftarları yetişiyordu. Mardinspor‘un da en başarılı olduğu dönemlerdi. Geçtiğimiz günlerde hayatını kaybeden forvet Şehmus Özer, rambo lakaplı stoper Cevat Macit, kalede Erdal Elgörmüş ile güçlü bir kadroya sahipti. Ancak Şehmus’un yokluğu ve taraftarını arkasına almasıyla Bursaspor maçı 2-0 kazanmayı bildi. Ama benim ilgimi çeken maçtan çok stadyum ve taraftar profili olmuştu.
İzmit İsmetpaşa Stadı
Akrabalıklarımın olması nedeniyle çocukluğumdan beri gittiğim şehir İzmit. Yabancısının Kocaeli diye bildiği, yerlisinin İzmit’i olan kent. Yine Mardinspor’un iyi sezonlarından 2004/2005 yılının maçı. O gün maç seyircisiz oynandığı için tribün namına pek tecrübe edinemedim. Hodri Meydan‘ı izleyememek üzücü oldu. Kocaelispor ligde kafaya oynayabilecek kadroya sahip bir takımdı. Bizler protokol tribününde olacağımız için seyircisiz müsabaka olması bizi ilgilendirmiyordu. Maçı TRT 3‘ün naklen yayınladığını hatırlıyorum. İsmet Paşa Stadı’nın da eski tip stad olmasından dolayı seyir kalitesinin yüksek olduğunu düşünüyorum. Çünkü sahaya yakınsınız ve futbolcuları net seçebiliyor, yaptıkları hareketleri görebiliyorsunuz. Maç 46. dakikada Fatih isimli iri yarı Kocaeli santraforunun attığı golle 1-0 olmuşken, 89’da Şafak Burak Bayman‘ın golü skoru 1-1’e getirdi. 90+2 de ise orta saha oyuncusu Can Polat’ın penaltı golü ile Mardinspor maçı 1-2 kazandı. Benim için çok değişik bir deneyimdi. Ayrıca maçın devre arasında ikram edilen su böreğinin tadını da halen unutamıyorum. Hayatımda yediğim en iyi su böreği idi, bahsetmeden geçemeyeceğim. 🙂
ve diğerleri…
Bu üç stadı maç izlediğim en iyi stadlar olarak ifade edebilirim. Bu stadların dışında Güngören Stadı, Bayrampaşa Stadı, Karagümrük Stadı gibi stadlarda maçlar izledim. Karagümrük taraftarına da ayrı bir parantez açmak lazım. Tamam pek çok semt tribünü yapan takım var ancak hiç biri Karagümrüklüler kadar semtine ve takımına bağlı değiller. Bunun pek çok farklı sebebi olabilir. Güngören taraftarı için de Bordo Bereliler taraftar grubunda Ciğerci diye adlanan, tribünün önde gelenlerinden olan birisi var ki tribüne büyük renk katıyor. Onun rikokko adında bir bestesi de hafızamda yer etmiş. İstanbulspor bu yönetim ve bu tribün rantları devam ettiği sürece taraftar çekemez. İstanbul Boğaları alt liglerde devam eder. Tribün zayıf. Göztepe tribünleri deli dolu. Merak ettiğim hala pek çok stad var. Ama futbolun eski tadı yok.
Pek yakında İsmetpaşa stadını ziyaret edeceğim. Amatör ligde oynamasına rağmen tribünleri full çeken Kocaelispor taraftarı ile beraber izleyeceğim maçı. Bir de Allah nasip ederse Eskişehir tribününü görmek, maçı o atmosferle izlemek istiyorum. Bakalım, gerçekleşirse yazımı güncelleyeceğim.
Esen kalın.
EmoticonEmoticon