Üniversite hayatı öğrenciler açısından pek çok eğlenceli anıyı barındıran zamanların başında gelmektedir. Her ne kadar öğrencilik yıllarımı küçük bir Anadolu kasabasında geçirmiş olsam da pek çok güzel anı biriktirme şansım oldu. Bunlardan bir tanesi de okuldan yurda dönerken otostop çektiğimiz cenaze arabasının bizi gideceğimiz yere bırakmasıydı.
Lisans eğitimimi Ankara’nın Şereflikoçhisar ilçesinde tamamlamıştım. Bilmeyenler için ifade edeyim; Şereflikoçhisar Ankara’ya 140 kilometre uzaklıkta köyleri ile birlikte yaklaşık 20 bin nüfuslu bir ilçe. Tuz Gölü’nün hemen kenarında bulunuyor ve Ankara’dan Aksaray’a, Niğde’ye ve oradan Adana ve Mersin’e hatta güney doğuya giden yolun yani E5’in üzerinde bulunuyor.
E5’in hemen kenarında bulunan Yüksekokulumuzdan çıktığımızda yine aynı yol üzerinde bulunan yurdumuza gitmek için birkaç öğrenci olarak otostop çekerdik genellikle. Özellikle sanayi yolunun da üzeri olması nedeniyle şehir içerisine de sıklıkla araç geçmekteydi. Yine bir gün okul önünde otostop çektiğimiz zamanların birinde bir cenaze aracı durdu ve bizi araca aldı. Üç kişiydik. Eski model bir araçtı. Daha yola çıkar çıkmaz direksiyondaki abimiz “Gençler çok şanslısınız” dedi. Biz de nedenini tam olarak anlamadığımız için “neden abi?” diye sorduk. Abinin cevabı ise efsane idi!
“Millet bu arabaya binmek için ölüyor”
Aldığımız yanıt yüzümüzde bir tebessüm oluşturdu. Tabi bu güzel enerji ile yolu tamamladıktan sonra aklımızda oluşan düşünce ise şu şekildeydi; “sanırım sırf bu espriyi yapabilmek için bizi araca aldı” 🙂
Bu olay bizim aklımızda hep güzel bir anı olarak kaldı, buradan o abiye de yeniden teşekkür etmiş olalım.
Görüşmek üzere…
EmoticonEmoticon